Obrazowanie rezonansem magnetycznym to skanowanie techniką radiologiczną, która wykorzystuje magnetyzm, fale radiowe i komputer do tworzenia obrazów struktur ciała. Skaner MRI (magnetic resonance imaging) to tuba otoczona gigantycznym okrągłym magnesem. Pacjent kładzie się na ruchomym łóżku, które wsuwa się w magnes. Magnes wytwarza silne pole magnetyczne, które wyrównuje protony atomów wodoru, które następnie są wystawione na działanie wiązki fal radiowych. Powoduje to wirowanie różnych protonów ciała i wytwarza słaby sygnał, który jest wykrywany przez część odbiorczą skanera MRI. Komputer przetwarza informacje o odbiorniku, tworząc obraz.
Rezonans magnetyczny daje obraz o wysokiej rozdzielczości i szczegółowości, które pozwalają na wykrywanie drobnych zmian struktur w ciele. W przypadku niektórych procedur w celu zwiększenia dokładności obrazów stosuje się środki kontrastowe, takie jak gadolin.
Do jakich celów stosuje się rezonans magnetyczny
Skan MRI może być używany jako niezwykle dokładna metoda wykrywania chorób w całym ciele i jest najczęściej stosowany po tym, jak inne badania nie dostarczają wystarczających informacji, aby potwierdzić diagnozę pacjenta. W głowie uraz mózgu może objawiać się krwawieniem lub obrzękiem. Inne często stwierdzane nieprawidłowości to tętniaki mózgu, udar, guzy mózgu, a także guzy lub stany zapalne kręgosłupa.
Rezonans magnetyczny jest używany przez neurochirurgów nie tylko do określenia anatomii mózgu, ale także do oceny integralności rdzenia kręgowego po urazie. Stosuje się go również przy diagnozowaniu problemów związanych z kręgami lub krążkami międzykręgowymi kręgosłupa. Skan MRI może ocenić strukturę serca i aorty, gdzie można wykryć tętniaki. Skany MRI nie są pierwszą linią badań obrazowych w przypadku tych problemów lub w przypadku urazów.
Rezonans dostarcza cennych informacji na temat gruczołów i narządów w obrębie jamy brzusznej oraz dokładnych informacji o budowie stawów, tkanek miękkich i kości ciała. Często operację można odroczyć lub dokładniej skierować po zapoznaniu się z wynikami skanu MRI.
Rezonans magnetyczny a skutki uboczne
Skan MRI to bezbolesna technika radiologiczna, która ma tę zaletę, że pozwala uniknąć narażenia na promieniowanie rentgenowskie. Nie są znane żadne skutki uboczne badania MRI. Korzyści, jakie daje rezonans magnetyczny, dotyczą jego precyzyjnej dokładności w wykrywaniu nieprawidłowości strukturalnych ciała.
Pacjenci, u których w ciele znajdują się jakiekolwiek materiały metalowe, muszą przed badaniem powiadomić swojego lekarza lub personel MRI. Wszelkie metalowe elementy, materiały, zaciski chirurgiczne lub ciała obce (sztuczne stawy, metalowe płytki kostne lub protezy itp.) mogą znacząco zniekształcić obrazy uzyskane przez skaner MRI. Pacjenci, którzy mają rozruszniki serca, metalowe implanty lub inne metalowe elementy, nie mogą być skanowani za pomocą MRI ze względu na ryzyko, że magnes może przesunąć metal w tych obszarach. Podobnie pacjenci ze sztucznymi zastawkami serca, metalowymi implantami uszu, fragmentami pocisków oraz chemioterapią lub pompami insulinowymi nie powinni być poddawani skanowaniu MRI.
Podczas badania rezonansem magnetycznym pacjent leży w zamkniętej przestrzeni wewnątrz tuby magnetycznej. U niektórych pacjentów podczas zabiegu może wystąpić uczucie klaustrofobii. Dlatego pacjenci z klaustrofobią w wywiadzie powinni zgłosić to lekarzowi zlecającemu badanie, a także personelowi radiologii. Łagodny środek uspokajający można podać przed badaniem MRI, aby złagodzić to uczucie. Jest zwyczajem, że personel MRI znajduje się w pobliżu podczas badania. Co więcej, zwykle istnieją środki komunikacji z personelem (takie jak brzęczyk trzymany przez pacjenta), których można użyć do kontaktu, jeśli pacjent nie toleruje skanowania.
Jak przygotować się na rezonans magnetyczny
Może zdarzyć się, że pacjent otrzymywać leki uspokajające, aby zmniejszyć niepokój i zrelaksować pacjenta podczas badania. Skanowanie MRI wymaga, aby pacjent leżał nieruchomo, aby uzyskać najlepszą dokładność. Pacjenci leżą w zamkniętym środowisku wewnątrz maszyny magnetycznej. Podczas zabiegu ważny jest relaks, a pacjenci proszeni są o normalne oddychanie. Przez cały czas trwania testu utrzymywana jest interakcja z technikiem MRI. Podczas testu w miarę postępu skanowania pojawiają się głośne, powtarzające się odgłosy klikania. Czasami pacjenci wymagają dożylnego wstrzyknięcia płynu w celu wzmocnienia uzyskiwanych obrazów. Czas, jaki zajmuje rezonans magnetyczny, zależy od obszaru badanego ciała – zwykle waha się od pół godziny do półtorej godziny.
